De konservatieven en extreem rechtse partijen hebben in Frankrijk net weer tegen vermogensbelasting (La taxe Zucman) gekozen. Dat kwam naar weken discussies in de media. In Duitsland is het probleem van vermogensongelijkheid nu bijna elke dag in de publieke omroep. Maar in Nederland? Af en toe wordt er iets erover gezegd.
Hier zegt VPNO iets, daar NOS, misschien misschien RTL. Maar vooral als het om binnenlandse zaken gaat hoor je van “immigratie” en alles wat PVV en FVD voor stomme dingen zeggen.
Waarom heeft het Nederland niet over vermogensbelasting en vermogensongelijkheid? Is dat niet ons grootste probleem op het moment? 10% van de mensen bezitten 60% van het vermogen in het land. Daardoor heeft de overheid niet genoeg geld, scholen hebben niet genoeg leraars, de zorg niet genoeg personeel, en woningen zijn nog steeds extreem duur.
Waarom praten we alleen over symptomen en niet de oorzaak?
Hmm, naar links zou mooi zijn, maar doe eerst maar weer terug naar waar het was, aangezien het al zo naar rechts is gegaan. Het gaat alleen maar verder naar rechts als links (extreem)rechtse standpunten over gaat nemen. BIJ1 is wel een interessant voorbeeld. Ze waren wel enigszins succesvol, door bijv. hun rol in de erkenning van het slavernij verleden. Het werd alleen gedragen door Sylvana Simons. Nadat zij wegging, kregen ze niet meer genoeg stemmen. Iemand als haar bij GL/PvdA, maar dan wat meer sociaal-democratisch gericht, zou best effectief kunnen zijn.
Naar het centrum hebben we al geprobeerd tijdens Rutte en dat was geen oplossing. Ik heb liever anarchocommunisme en democratisch socialisme.
We kunnen ook naar Mamdani kijken, maar een echt succesvolle linkse partij zou niet alleen naar de eigen achterban toe spreken, maar juist de weggelopen mensen toespreken. En daarvoor is het nodig dat we economie tot een aandachtspunt maken. Het gesprek moet draaien om de economie.
Helemaal mee eens. Dat deed Mamdani denk ik best goed